Rio

Dzisiaj był 7-my normalny spacer z kolei 😎 Młody wreszcie spontanicznie węszy, znaczy, da się zachęcić do kopania za myszami, sam leci do patoli jak potrzebuje. Zdarzają się czasem trudniejsze momenty - a to się w linkę zapląta przy spotkaniu z psami bez smyczy (Rio to taki typ co jak dasz palec to weźmie resztę, więc psy się chcą szybko wycofać pod wpływem intensywności kontaktu, a tu nie tak łatwo 😉 ), a to się ciemno zaczyna robić i świat wygląda inaczej... Ale daje sobie radę z rozładowaniem stresu. Chwilę jeszcze próbuje czasem zwlekać z powrotem do domu, ale chyba przypomina sobie o uchu króliczym, bo w pewnym momencie ochoczo pędzi do domu 🙂
Spacery nie mogą być jednak ani za krótkie, ani na razie zbyt długie. Po zbyt długim spacerze ma później większe problemy z wyciszeniem się w domu. ... Zobacz więcejUkryj

Rio w przygotowaniu do adopcji. Wieści z domu tymczasowego

Mija już prawie miesiąc, od kiedy Rio pojawił się w naszym domu. Pierwsze tygodnie życia z Ryjkiem nie należały do najłatwiejszych, ale nie łatwo orzec na ile wpływ na to miał trudny okres przesadzania, jego przeszłość, a na ile dodatek w postaci denerwującego żyrandola... Przez dłuższy czas trudno nam się było zorientować jakie metody działają na niego, bo co jednego dnia działało, następnego przestawało się sprawdzać. Jednego dnia pięknie pracował na smaki, następnego tracił nimi zainteresowanie. Raz łatwo udawało się przekierowywać jego chęć podgryzania na pluszaki, następnego wcale go nie interesowały. Mieliśmy też dzień z kompulsywnym zjadaniem rzeczy niejadalnych - ziemia, igły sosny, szmatki, tektura (ale tylko raz). Od kilku dni wreszcie zaczynamy się lepiej dogadywać i z tej perspektywy spróbuję Wam więcej pisać o Rio.
Już po kilku dniach u nas mieliśmy na spacerze nieprzyjemną sytuację – po narzuceniu zmiany kierunku ruchu, uniemożliwieniu zjedzenia śmieci i zabronieniu wejścia na stertę drewna Rio tak się sfrustrował, że zareagował atakiem na linkę i podgryzaniem rękawów.
Rio ma problem z akceptowaniem narzucanych zasad, zapanowaniem nad emocjami i rozładowywaniem ich w akceptowalny dla nas sposób. I to sobie z Ryjkiem ćwiczymy.
Na spacerach zaczęliśmy od zachęcania do węszenia w lesie (Rio prawie wcale tego nie robił) smakami rozrzucanymi w mchu, zachęcania do podgryzania patoli – to pozwalało mu się odprężyć w międzyczasie i incydenty z wyładowywaniem frustracji na lince są już coraz słabsze, a w tej chwili sporadyczne. Nawet najtrudniejsze dotychczas powroty do domu (frustracja i „baranki”) nie sprawiają już większego problemu. Tu pomogło wprowadzenie rytuału – po powrocie dostaje duuużo węszenia za smakami i bardzo atrakcyjne królicze ucho. Ono jest tylko wtedy 🙂
Rio bywa już tak opanowany, że możemy bawić się w proste zabawy z wykorzystaniem polecenia „zostań” - to i pozwala rozwiać nudę (a chłopak szybko się nudzi) i pokazać, że zasady mogą być fajne
No i oczywiście zawsze obowiązuje fundamentalna zasada – każde pożądane zachowanie musi być chwalone i nagradzane 🙂
Zdrowotnie – kończymy doleczać uszy (już mu nie dokuczają); powtórne badanie moczu nie wyszło najlepiej i na razie skupimy się na pozbyciu się szczawianów wapnia ... Zobacz więcejUkryj